Ongestoord

Ik gebruik geregeld de gratis versie van Spotify, en daar hoort natuurlijk reclame bij.

Een glad marketingmannetje bedacht een advertentie die start met het woord ongestoord, zodat we met z’n allen de premiumversie zouden nemen, die niet onderbroken wordt door reclame.

Geen haar op mijn hoofd dat daaraan denkt, en ik heb veel haar. Want ik vind het niet zo storend dat mijn muziek onderbroken wordt door reclame, en heb er al zeker geen tien euro per maand voor over om daarvan af te zijn.

Maar moest ik van Victor een premiumversie kunnen nemen, dan zou ik toch twee keer nadenken. Zo’n versie die niet stoort, bedoel ik.

Want man, man, man… Een lief manneke hoor, daar niet van. En met periodes kan hij zich echt goed zelfstandig bezig houden.

We zitten nu niet in zo’n periode.

Het lijkt wel of hij elke gedachte die hij heeft met iemand wil delen. Wel ja, iemand… Met mij dus.

Hij wil dat er iemand (ik dus) naar hem kijkt als hij autootjes doet crashen of een of andere stunt doet in het grote bed.

Hij stelt onnozele vragen:
‘Mama, vind jij vijf veel?’
‘Vijf wat?’
‘Gewoon vijf.’
‘Dat hangt ervan af, hè, Victor. Ik vind vijf frietjes niet veel, maar vijf grote zakken chips wel.’
‘Ja maar, vind je vijf nu veel of niet?’

Dus ja, ongestoord… Dat zou eens leuk zijn, ja.

Volgende maand ben ik jarig, en ik hoef geen cadeaus, geen bloemen, geen kaarten en ook geen mislukte tekeningen.

Ik wil gewoon eens ongestoord douchen, naar toilet gaan, een blogpost schrijven en/of een gedachte afmaken.

Of ongestoord een videotutorial maken voor de klanten, dat zou ook wel goed zijn. Op die van gisteren staat hij er mee op als achtergrondgeluid, met zijn impressie van een racende sportwagen. Dat heeft ook zijn charmes, zeker? Zucht.