Zondag

Zondag is mijn favoriete dag van de week. Eerst en vooral omdat ik niet vroeg moet opstaan. En ook omdat ik het gevoel heb dat er niks moet op zondag.

Op zaterdag doen we al eens boodschappen, en wat kleine klusjes, en de was moet opgeplooid. Maar zondag lijkt zo vrij te zijn.

Wat een illusie is, want op maandagochtend komt de poetsman en dus moet op zondag de nest van de week opgeruimd worden. Wat niet allemaal door mij moet gebeuren, maar de kinderen doen het niet bepaald uit zichzelf. En daarbij komt nog dat Robin ‘moet bekomen van de zware schoolweek’ en met rust gelaten wil worden in het weekend. Ja vriend, laat je spullen dan ook niet overal rondslingeren, hè.

In de praktijk komt er zondag vaak niet veel in huis van dat opruimen, waardoor ik maandagochtend nog aan de slag moet, wat elke keer binnensmonds vloekend gebeurt. Maar laat ik maar niet beginnen over maandagen, want dan wordt deze post helemaal anders.

Op een ideale zondag spelen de kinderen vreedzaam en rustig en houdt ook Marcel zich in stilte bezig.

Deze zondag komt aardig in de buurt. Leon is gaan spelen bij zijn knuffelcontact en Robin en Victor kijken samen met Marcel, die een dutje hoopt mee te pikken, naar een documentaire. Die Victor zo te horen niet erg interessant vindt, maar goed.

Momenten als deze zijn me overdag nog veel te zeldzaam, en daarom heb ik vaak keuzestress als ik onverhoopt echt ongestoord kan doen wat ik wil.

Er zijn mensen die dan een kast gaan opruimen of van de gelegenheid gebruik maken om de benedenverdieping eens grondig te dweilen.

Ik niet dus, en al zeker niet op zondag. En nee, dat is niet lui, dat is voor jezelf zorgen. Belangrijk, hoor.

Maar kiezen of ik ga lezen, of voor YouTube ga hangen, of misschien wel ga sporten en daarna lekker lang douchen, tja, ik vind dat moeilijk.

Vandaag koos ik tot je grote plezier (ik ga er toch vanuit dat je hier graag komt lezen) voor bloggen. Graag gedaan ;-).